 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Воч праменьні гаючым бальзамам заіскрыліся.
- Сястра! На зямлі гэтай грэшнай таксама
Ёсьць і пекла і рай.
Рай - у позірку любай дзяўчыны‚
Маладой і прыгожай‚ як ты‚
Рай - у подыху кветак шыпшыны‚
У косах сонца залатых;
У маршах‚ песьнях грымотаў і ветру...
Не‚ ня тое. Пастой‚ паглядзі...
На вяршыну гары Ай-Пэтры
Узышоў чалавек адзін.
Узышоў і упаў. Там балюча
Нам зрабілася усім...
Непаўторны‚ няўміручы
Багдановіч Максім.
Ты нічога аб ім ня чула‚
Ты ня ведаеш‚ сястра‚
Як любіў ён сэрцам чулым
І народ свой‚ і край.
Багдановіч - гэта дойлід
Неразгаданых слоў.
Ды над ім завязала доля
Перавясло...
І яго дагнаў ля магілы‚
Ім адзначаны‚ чарвяк...
І яго даканалі бацылы.
І я‚
падуладны
Коха палцы
Жыць‚ пакутаваць прыстаў.
Растапырыла сьмерць пальцы
Перад вобразам Хрыста...
І стаіць‚ і глядзіць ён нясьмела
На шпітальную пасьцель
Сьцены белыя. Сёстры ў белым.
І за вокнамі сьнежная бель.
1947-1953
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
